Φίλε Νίκο

Η είδηση της φυγής σου από τον κόσμο αυτό, σήμερα, ημέρα μνήμης του μισεμού από τη γενέθλια γη της Μικράς Ασίας, έκρυψε τον ήλιο απο τη πόλη της Νέας Αρτάκης και σκοτείνιασε το νου μας.
Γιατί εσύ δεν περπάτησες απλά σε αυτή την πόλη, χωρίς να αφήσεις πίσω αχνάρι.
Άφησες μεγάλη παρακαταθήκη και φωτεινό παράδειγμα ζωής.
Με την δράση σου, τα έργα σου, το καθημερινό σου ενδιαφέρον και την αγωνία για το μέλλον του τόπου, τίμησες όσο κανείς άλλος την ψήφο των συμπολιτών σου, οι οποίοι για δύο δεκαετίες σε ανέδειξαν δημοτικό σύμβουλο και αντιδήμαρχο του δήμου μας.
Δέχτηκες τεράστια πίεση και την διαχειρίστηκες μόνος σου, με παλικαριά, χωρίς να μεταφέρεις βάρη σε άλλους.
Δεν δίστασες ποτέ να αναλάβεις ευθύνες, ακόμα και αυτές που δε σου αναλογούσαν.
Και τώρα πιά, που έφυγες, το έκανες με αξιοπρέπεια, με λεβεντιά και χωρίς να επιβαρύνεις κανέναν με το προσωπικό σου δράμα.
Σαν να ήσαν όλα κανονικά μέχρι τη τελευταία στιγμή.
Σαν να μην ήξερες ότι ο χρόνος σου στενεύει.
Το έργο, η στάση ζωής και το παράδειγμα, είναι η μόνη παρηγορία που μπορεί να απαλύνει τον αβάσταχτο πόνο της οικογένειας σου.
Σε ευγνωμονώ για την φιλία και την στήριξη που μου χάρισες.
Καλό σου ταξίδι άρχοντα.